بررسی ریز ساختار و خواص مغناطیسی آلیاژ نانو بلورین[fe50-co50]- 6.5 wt% siتهیه شده توسط فرایند آلیاژسازی مکانیکی

آهن خالص همواره به عنوان یک ماده فرو مغناطیس خوب مطرح بوده است، اما مقاومت الکتریکی پائین آن سبب شده تا تلفات جریان های گردابی بالایی را تجربه کند. آلیاژهای پایه آهنی از جمله سیستم آلیاژی fe-si ، نفوذ پذیری مغناطیسی بالاتر و تلفات مغناطیسی کمتری را ایجاد می کنند.این موضوع باعث می شود تا سیستم هایی که از این آلیاژها استفاده می کنند بازده بالاتری داشته باشند. اما با توجه به این که سیلیسیم عنصری دیا مغناطیس است می تواند سبب کاهش در مغناطش اشباع آهن گردد که از معایب سیستم fe-si محسوب می شود. از طرف دیگر تحقیقات نشان داده است که در میان سیستم های آلیاژی، سیستم fe-co بیشترین مقدار مغناطش اشباع را دارا می باشد. در این تحقیق ابتدا با تولید پودر آلیاژی fe50-co50 توسط فرایند آسیاکاری، مغناطش اشباع را به بیشینه مقدار خود رسانده و سپس با اضافه کردن مقدار مناسب پودر سیلیسیم ( 5/6 درصد وزنی) و آسیاکاری در زمان های بیشتر، سعی در استفاده از خواص مطلوب سیلیسیم در کنار خواص ایده ال کبالت بوده است. به منظور بررسی های ساختاری از آنالیزهای sem وxrd استفاده گردید و همچنین از دستگاه مغناطیس سنج لرزشی جهت بررسی خواص مغناطیسی کمک گرفته شد. نتایج نشان می دهند که توسط عملیات آسیاکاری می توان آلیاژfe-co-si با ساختار نانو تولید نمود. همچنین در اثر آسیاکاری کرنش درونی ذرات پودری به شدت افزایش یافته و پس از رسیدن به یک مقدار بیشینه سیر نزولی طی می کند. از سوی دیگر با تولید آلیاژ fe-co مغناطش اشباع به شدت افزایش می یابد، اما با اضافه شدن si مغناطش کاهش یافته ولی در نهایت مغناطشی نزدیک به مغناطش اشباع آهن خالص حاصل می گردد.